تست MMPI | شرح + نمره گذاری + تفسر کامل + نرم افزار

تفسیر تست MMPI

مقیاس های روایی:

مقیاس L (تظاهر به خوبی) دروغ سنجی:

مقیاس L شامل ۱۵ سوال است که به منظور کشف تلاش عمدی و ساده لوحانه آزمودنی برای نشان دادن چهره مطلوب از خود ساخته شده است. سوالات این مقیاس شامل عیب های جزئی هستند که همه مردم از اعتراف به آنها ابایی ندارند؛ ولی افرادی که عمدا سعی دارند خود را خوب نشان دهند تمایلی به پذیرش چنین عیب هایی ندارند مثلا من گاهی اوقات عصبانی می شوم. 

در مجموع این مقیاس دروغگویی آزمودنی را نشان می دهد و مبین خشکی، تحجر و در عین حال کمال گرایی آزمودنی است. نمره بالا(T > 60) در این مقیاس مخصوص افرادی است که سعی داشته اند چهره ای جز آنچه هستند، ارائه دهند. نمره بالا، نشانگر تحجر و تعصب، سردرگمی، بحران هویت و غیر قابل اعتماد بودن فرد است؛ همچنین این افراد  از مکانیزم های انکار و سرکوبی استفاده می کنند. 

اگر نمره L بالا باشد و همزمان مقیاس های بالینی بر افراشتگی نشان دهند، بدان معناست که مکانیسم های دفاعی شخص به قدر کافی خوب کار نمی کنند تا بتوانند مشکلات را در کنترل خود داشته باشند. مقیاس L خیلی بالا یعنی T > 80 ممکن است نشانگر آمایه پاسخ غلط باشد، که آزمون را بی اعتبار می سازد.

گاهی اوقات نمره های پایین تر از متوسط در L، حاکی از نگرش انحرافی به آزمون است؛ یعنی آزمودنی بیش از حد از خود انتقاد کرده و در بیان مشکلات و ویژگی های منفی خود اغراق می کند. این تفسیر زمانی مناسب تر است که نمره K پایین و نمره مقیاس F بسیار بالا باشد.

نمرات متوسط در این مقیاس(۵۵ تا T= 45)، نشانگر صداقت فرد در پاسخ دهی به ماده های آزمون و اعتماد به نفس اوست. این اشخاص خود را پرهیزکار، همنوا و خویشتن دار معرفی می کنند.

مقیاس F (تظاهر به بدی):

شامل ۶۰ ماده است و پاسخ های انحرافی و غیر عادی فرد را اندازه گیری می کند(احساس بد + تفکر متفاوت با مردم). بیشتر مبین آشفتگی فکری و خود کم انگاری آزمودنی می باشد. کسانی که گرایش به فرقه ها یا گروه های غیر معمول جامعه دارند نمرات بالایی دریافت می کنند. افراد رک گو نیر نمرات بالایی کسب می کنند.

نمره بسیار بالا (T > 100) در این مقیاس بیشتر معلول اشتباه آزمودنی، تصادفی پاسخ دادن، عدم فهم سوالات و یا عدم همکاری است. افرادی که دارای افکار غیر عادی هستند و آنان که گوشه گیر و مردم گریز بوده و در فعالیت های اجتماعی شرکت نمی کنند و یا دارای حساسیت های زیادی هستند، نمره بالا و افرادی که صمیمی، آرام و قابل اعتماد هستند، نمره پایینی کسب می کنند. نمره پایین(T < 50) نشانگر عدم فشارهای روانی است. 

نمره های بالا در مقیاس F معمولا با نمرات بالا در بسیاری از مقیاس های بالینی همراه است. بنابراین می تواند به عنوان شاخصی از آسیب شناسی روانی مورد استفاده قرار گیرد. برای روشن شدن تشخیص باید با نمره K مقایسه شود.

سه عملکرد مقیاس F در کار بالینی

1. شاخصی برای بررسی نگرش فرد به آزمون است.
2. شاخص معتبری برای تعیین میزان آسیب شناسی روانی است.
3. می توان از این مقیاس برای ارائه استنباط هایی درباره ویژگی های رفتاری فرد استفاده کرد.

مقیاس K ( انکار کردن یا جواب سر بالا دادن):

شامل ۳۰ ماده است که حالت های تدافعی فرد را نشان می دهد. مقیاس K به عنوان شاخص دقیق تر و کاراتر از تلاش های آزمایندگان برای انکار آسیب شناسی و ارایه خودشان به صورت مطلوب یا برعکس برای اغراق در آسیب شناسی و تلاش برای بدتر نشان دادن خودشان درست شده است. بنابراین نمره بالا در این مقیاس با رویکرد دفاعی نسبت به آزمون همراه است و نمره پایین شاخص افرادی است که بیش از حد معمول صادق اند و نگرش های خود انتقادی دارند. این مقیاس علاوه بر شناسایی این نگرش های انحرافی در پاسخگویی به آزمون، یک روش آماری برای اصلاح نمره های بعضی از مقیاس های بالینی نیز می باشد.

نمره بالا(T>65) نشان دهنده پاسخ دهی دفاعی است. این افراد ناایمن هستند و در روابط اجتماعی و کُنش های متقابل خود با دیگران مشکل دارند. این افراد، قادر به تحمل نامرتبی و بی نظمی دیگران نمی باشند و نمی توانند پیشنهادهای اصلاحی دیگران را بپذیرند. قادر نیستند واکنش دیگران را نسبت به رفتار خود پیش بینی کرده و نسبت به آن بینش داشته باشند.

افراد منطقی که دارای رفتارهای اجتماعی مورد قبول هستند، در این مقیاس نمره در حد متوسط می آورند(۶۰ تا T=40). افرادی که در این مقیاس نمره کم می آورند نسبت به انگیزه ها و رفتارشان بینش کمی دارند؛ در عین حال که محتاط و صلح جو می باشند، در ناراحتی خود اغراق می کنند؛ و همچنین  در مقابل با مشکلات روزمره زندگی ناکارآمد هستند.

نمره های K با نمره های مقیاس F و ۷ و ۸ و ۰ ارتباط معکوس دارد. افراد ساده و بی تکلف و پیرو موازین اخلاقی در مقیاس L نمره بالا می گیرند، ولی افراد باهوش و از نظر روانی پیچیده در مقیاس K نمره بالا می گیرند. 

شاخص وانمود F-K

این شاخص از تفریق نمره خام مقیاس K از نمره خام مقیاس F به دست می آید.

1. نیمرخ وانمود بد: هرگاه F در نیمرخ آزمودنی بالاتر از K باشد، آزمودنی سعی داشته خود را بدتر از آنچه هست جلوه دهد. تمارض، جلب توجه یا حتی بزه کاری را هم می توان از آن استنباط کرد. (F-K>11)
2. نیمرخ وانمود خوب: هرگاه F در نیمرخ پایین تر از K باشد، آزمودنی سعی داشته است خود را بهتر از آنچه هست نشان دهد و اختلالات و درگیری های عاطفی خود را انکار کرده است. (K-F>11)
3. حالت دفاعی شدید: (K-F>20)

• نمرات بالا : (T>65)
• نمرات متوسط : (t(60>T>40
• نمرات پایین : (۳۵>T)

مقیاس F_b

شامل ۴۰ ماده است که در نیمه دوم آزمون قرار دارد(نسخه ۵۶۷ سوالی). برافراشتگی نمرات مقیاس F_b حاکی از آن است که پاسخ های آزمودنی به بخش دوم ماده های آزمون نامعتبر است؛  در چنین موقعیتی می توان مقیاس های استانداردی را که مبتنی بر ماده های اولیه آزمون هستند، تفسیر کرد اما نمی توان مقیاس های تکمیلی و محتوایی را که مبتنی بر ماده های آخر آزمون هستند، تفسیر نمود.

مقیاس F_p (نابسامدی آسیب شناسی روانی)

شامل ۲۷ ماده است(نسخه ۵۶۷ سوالی). این مقیاس برای تشخیص تمارض در بیماران روانی سودمند است. اگر F_p کمتر از F باشد نشان دهنده احساس بد آزمودنی است ولی اگر F_p بیشتر از F باشد احتمال تمارض (وانمود بد) افزایش می یابد. 

مقیاس ناهمسانی پاسخ های متغیر(VRIN)

یک شاخص اعتبار اضافی مخصوص ۲-MMPI است(نسخه ۵۶۷ سوالی). این مقیاس شامل ۶۷ جفت ماده است که از نظر محتوا یا کاملا مشابه یا متضاد هستند. این مقیاس نشان دهنده پاسخ دهی تصادفی یا بی دقتی است.

اگر آزمودنی پاسخ های ناهمسانی به جفت ماده ها بدهد یک نمره خام به مقیاس (VRIN) اضافه می شود. نمره خام برابر یا بالاتر از T > 80) ۱۳) نشان دهنده پاسخ دهی تصادفی است و پاسخ ها را از اعتبار می اندازد.

بالا بودن نمره F و نمره بالای VRIN بیانگر آن است که آزمودنی به ماده ها به طور تصادفی پاسخ داده است؛ ولی نمره بالای مقیاس F و نمره پایین یا متوسط VRIN را باید نشانه پروتکلی دانست که هرگز ناشی از پاسخگویی تصادفی یا آشفتگی ذهنی نیست. با این وجود می توان شک کرد که این پاسخ ها مربوط به فرد شدیدا بیمار است که پاسخ های معتبری به ماده ها داده یا مربوط به کسی است که خواسته خودش را بیشتر از آنچه واقعا هست آشفته نشان دهد(وانمود بد).

مقیاس ناهمسانی پاسخ های درست(TRIN)

این مقیاس شامل ۲۳ جفت ماده است(نسخه ۵۶۷ سوالی). برخی آزمودنی ها با گرایش به آری گفتن(بلی) یا نه گفتن(خیر) به سوالات پاسخ می دهند، این مقیاس برای شناسایی این افراد درست شده است. این مقیاس در واقع سوگیری در دادن پاسخ درست یا بلی را می سنجد. 

اگر آزمودنی در هر جفت به هر دو ماده پاسخ بلی یا درست بدهد یک نمره در TRIN می گیرد، و اگر در هر جفت ماده متضاد به هر دو پاسخ غلط بدهد، یک نمره از TRIN کم می شود. دامنه نمرات خام بین ۰ تا ۲۳ است. نمرات خام نزدیک به ۲۳، نشان دهنده گرایش فرد به ارایه پاسخ های «بلی» است و نمرات نزدیک به ۰ نشانگر پاسخ های خیر است. نمره T > 80 نشان دهنده پاسخگویی نامتمایز است و پروتکل را نامعتبر می کند.

مقیاس S (خود توصیفی عالی)

افرادی که تمایل دارند خود را بسیار شریف، مسئولیت پذیر، بدون نقطه ضعف اخلاقی و عاری از مشکلات روانشناختی معرفی کنند، در این مقیاس نمرات بالایی می گیرند. مقیاس S دارای ۵۰ سوال است(نسخه ۵۶۷ سوالی). این خرده مقیاس همبستگی بالایی با مقیاس K دارد. نمره T > 70 نشان دهنده پاسخگویی تدافعی است و پروتکل را نامعتبر می کند. 

موارد زیر باعث می شود که آزمون اعتبار نداشته باشد(نیمرخ نامعتبر) :

• ۱- اگر ۳۰ سوال یا بیشتر بدون جواب باشد
• ۲- T>100 در مقیاس F
• ۳- نمره بالای ناهمسانی پاسخ های متغیر (VRIN بالا – T>80)
• ۴- نمره بالای ناهمسانی پاسخ های درست (TRIN بالا – T>80)
• ۵- T>80 در مقیاس L

مقیاس های بالینی :

کد۱ – مقیاس HS یا خود بیماری انگاری:

این مقیاس برای شناسایی بیمارانی که نشانه های مربوط به برچسب تشخیصی خودبیمار انگاری را از خود نشان می دهند درست شده است. مشخصه این نشانگان در شرایط بالینی، اشتغال ذهنی به بدن و ترس از بیماری است. در افرادی با نمره بالا، چون سطح بینش پایین است، داوطلبان خوبی برای روان درمانی نیستند.

آزمودنی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) می گیرد، به شکل وسواس گونه نگران سلامت خود است و از جنبه روانی از ناحیه معده، روده، سر و قلب، احساس ناراحتی می کند؛ نگرانی جسمانی زیادی دارد؛ ممکن است اختلالات تبدیلی یا هذیان های جسمانی داشته باشد؛ شکایت های جسمانی اش عموما مبهم هستند و اگر مشخص باشند احتمالا در ناحیه بالای شکم است. نمره نزدیک میانگین در برخی موارد، آزمودنی را لجباز و خودخواه معرفی می کند. نمره کم در این مقیاس بر احساس مسئولیت و قدرت سازگاری با محیط اشاره دارد.

کد۲ – مقیاس D یا افسردگی:

این مقیاس خلق و غمگینی احساس شده توسط شخص، هنگام اجرای آزمون را اندازه می گیرد. نمره این مقیاس با سن ارتباط دارد، به گونه ای که نمره افراد سالمند ۵ تا ۱۰نمره بالاتر از میانگین نمره هنجاری است. این مقیاس ۵۷ ماده ای به خود پنداره ضعیف، اندوه، بدبینی و ناامیدی مربوط است. سطح متوسط افسردگی نشانه مثبتی برای روان درمانی است. 

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) می گیرند، گوشه نشین و غمگین هستند، اهل تفریح نیستند. روابط اجتماعی محدودی دارند، کندی روانی- حرکتی دارند. تصورات منفی نسبت به خود دارند، به گونه ای که خود را بیش از اندازه دست کم می گیرند. اغلب خود را گناهکار و یا بی مصرف می دانند. ممکن است صحبت از اقدام به خودکشی بکنند. اشتهای خوبی ندارند و دچار بی خوابی یا بد خوابی هستند؛ غم و اندوه بر گسترده زندگی آنها حاکم است. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی می گیرند سرزنده، فعال و شاداب هستند.

کد۳ – مقیاس Hy یا هیستری:

این مقیاس برای شناسایی بیمارانی که در موقعیت های استرس زا، به طور غیر ارادی دچار افت یا اختلال در عملکرد می شوند، درست شده است. بعضی از ماده های آن مربوط به انکار کلی سلامت جسمی و انواع شکایت های جسمانی اختصاصی تر مانند درد ناحیه قلب و قفسه سینه، تهوع و استفراغ، خواب نامنظم و سردرد می باشد. گروه دیگری از ماده ها در برگیرنده انکار کلی مشکلات روانی یا عاطفی و ناراحتی در موقعیت های اجتماعی است. افراد باهوش و زنان در این مقیاس نمره بالاتری می گیرند.

کسانی که در این مقیاس نمره بالا(T > 65) می آورند، نشانگان حسی، حرکتی و احشایی بیمار گونه ای دارند، بدون اینکه هیچگونه مبنا و دلیل زیستی و پزشکی برای بیماری آنها وجود داشته باشد. نشانه هایی دارند که ناگهان ظاهر و ناپدید می شوند. این گونه افراد نسبت به علل نشانه هایشان، انگیزه ها و احساساتشان بینش کافی ندارند و سعی می کنند با نشان دادن علایم جسمانی توجه دیگران را به خود جلب کنند(شخصیت نمایشی)؛ از نظر روانشناختی خام و کودک صفت هستند. زنان دارای مقیاس ۳ برافراشته معمولا هوس رانی و عطش جنسی دارند که با پایین آمدن مقیاس ۷ آشکارتر می شود.

کد۴ – مقیاس Pd یا انحراف اجتماعی- روانی :

مقیاس ۴ به منظور شناسایی بیماران با شخصیت جامعه ستیز(غیر اجتماعی یا غیر اخلاقی)، درست شد. این مقیاس موضوع های گسترده ای مانند نارضایتی از زندگی، مشکلات خانوادگی، بزهکاری، مشکلات جنسی و مشکل با مراجع قدرت را در بر می گیرد. نمره های مقیاس ۴ با سن ارتباط دارد؛ نمره افراد جوان تر کمی بالاتر از نمره افراد مسن است. عبارت کلیدی در برافراشتگی این مقیاس ”جنگیدن علیه چیزی“ است. این افراد دیگران را نیازمند تغییر می دانند و باور دارند که حق با آنهاست.

آزمودنی هایی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) می گیرند، مانند بزهکاران درصدد تقابل یا انتقام از جامعه هستند. آنها احساس مسئولیتی در قبال رفتارهای خود نسبت به دیگران ندارند، طرح و برنامه منظم و هدفداری برای آینده خود ندارند. از نظر شغلی و فرا گرفتن حرفه ای دائم از شاخه ای به شاخه دیگر می روند. شرم و پشیمانی از کارهای گذشته خود ندارند. از گذشته خود پند و عبرت نمی گیرند و کارهای بد گذشته خود را تکرار می کنند. گاهی پرخاشگر و عصبی هستند و به مواد مخدر و مشروبات الکلی پناه می برند. روابط اجتماعی قوی با دیگران ندارند و روابط آنها سطحی و زودگذر است. تکانشی بوده و در صدد ارضای فوری تکانه ها هستند. اختلال رفتاری در این گروه به خوبی مشهود است. ممکن است درگیر اعمال ضد اجتماعی از قبیل دروغگویی، کلاهبرداری، دزدی، برون ریزی جنسی و مصرف زیاد الکل یا سایر داروها شوند. فقدان همدردی و همدلی، شورش علیه خانواده و جامعه از مشخصه های این مقیاس است.

کد ۵ – مردانگی-زنانگی :

این مقیاس ۵۶ ماده دارد. هدف اولیه از طراحی این مقیاس شناسایی مردان همجنسگرا و دچار سردرگمی هویت بود. بجز ۴ ماده که دارای محتوای صریح جنسی است مابقی ماده ها ماهیت جنسی ندارند و موضوع های مختلفی از جمله علایق شغلی و تفریحی، نگرانی ها و ترس ها، حساسیت زیاد و روابط خانوادگی را در بر می گیرد. برای مردان نمره خام بالا و برای زنان نمره خام پایین برافراشتگی محسوب می شود. 

نمره های بالا برای مردان بیانگر افرادی است که :

1. ممکن است نگرانی ها و مشکلات جنسی داشته باشند 
2. فاقد علایق کلیشه ای مردانه هستند 

نمره های بالا برای زنان بیانگر افرادی است که :

1. نقش سنتی زنانه را طرد می کنند
2. علایقی دارند که به طور کلیشه ای بیشتر مردانه است تا زنانه

نمره های پایین برای مردان بیانگر افرادی است که :

1. خودشان را بسیار مردانه نشان می دهند
2. دارای علایق کلیشه ای مردانه هستند

نمره های پایین برای زنان بیانگر افرادی است که :

1. دارای علایق بسیار کلیشه ای زنانه هستند. احتمالا از نقش خود به عنوان همسر و مادر لذت می برند
2. ممکن است به طور سنتی زنانه یا دو جنسیتی رفتار کنند

کد۶ – مقیاس Pa یا پارانویا:

این مقیاس دارای ۴۰ ماده است. بعضی از ماده های این مقیاس به رفتارهای روان پریشی (مانند بدگمانی، عقاید انتساب، هذیان های گزند و آسیب و بزرگ منشی) مربوط است ولی بسیاری از ماده ها موضوع های مختلفی مانند حساسیت، بدبینی، رفتار غیر اجتماعی، شرافت اخلاقی بیش از حد و شکایت هایی درباره سایر مردم را پوشش می دهد.

کسانی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) می گیرند، عدم اعتماد، بدبینی و سوء ظن شدیدی نسبت به دیگران دارند. این افراد به مسائل جزیی و بی اهمیت حساسیت زیادی نشان می دهند. در روابط خود با دیگران خشک و متحجر هستند. غالبا تعصبات خشک و انعطاف ناپذیری دارند. بد اخلاق و انتقاد ناپذیر هستند و دائما رفتارهای دیگران را زیر ذره بین می برند و از آنها انتقاد می کنند. احساس خشم و تنفر می کنند، کینه و حسد دارند؛ از مکانیزم دفاعی فرافکنی استفاده می کنند.

کد۷ – مقیاس Pt یا خستگی روانی :

این مقیاس برای سنجش ضعف روانی(پسیکاستنی) درست شد. هر چند امروزه این برچسب تشخیصی متداول نیست، شاید اختلال وسواسی – اجباری نزدیک ترین اختلال به پسیکاستنی باشد. این مقیاس ۴۸ ماده دارد. بسیاری از این ماده ها به افکار غیر قابل کنترل و وسواسی، احساس ترس یا اضطراب، تردیدهایی درباره توانایی فرد، نارضایتی و اشکال در تمرکز مربوط می باشد. بعد زمینه ساز مقیاس ۷ توانایی سازمان دادن، وقت شناس بودن و پیروی از نظم و ترتیب است.

برافراشتگی این مقیاس ممکن است نشان دهنده تفکر مرزی، نشخوار ذهنی و رفتارهای تشریفات وسواسی باشد. بین مقیاس ۷ و ۸ همبستگی بالایی وجود دارد، اما تشخیص و پیش آگهی به بلندی نسبی آنها بستگی دارد:

• وقتی ۷ بلندتر از مقیاس ۸ باشد، به این معناست که شخص هنوز تلاش می کند تا با مشکل خود بجنگد، و دفاع های خود را به گونه نسبتا موثری به کار می برد.
• وقتی برافراشتگی هر دو مقیاس بالای ۷۵ و مقیاس ۸ بلندتر باشد، احتمال وجود مشکل جدی تر بالا است.

افرادی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) کسب کرده اند، معمولا مضطرب، بی قرار و ناتوان در تمرکزند. دلهره، تشویش و ترس های بی مورد دارند. بسیار انعطاف ناپذیر و متعصب هستند؛ برای عملکرد خود و دیگران معیارهای سطح بالا دارند؛ بسیار کمالگرا و وظیفه شناس هستند. تپش قلب، تنگی نفس، تعریق فراوان، رنگ پریدگی دست و صورت و انتظار رویدادهای بد از جمله علایم این افراد است. کسانی که در این مقیاس نمره پایینی می گیرند افراد متکی به نفس، آرام و مطمئن هستند.

کد۸ – مقیاس Sc یا اسکیزوفرنی :

این طبقه گروهی از اختلالات سایکوتیک را شامل می شود، که مشخصه آنها اختلال در تفکر، خلق و رفتار است. سوء تعبیر واقعیت، هذیان، توهم، دوگانگی عاطفی، افکار عجیب و غریب، محدودیت در پاسخ های هیجانی، گوشه گیری، پرخاشگری و رفتار نامأنوس نیز متداول است. این مقیاس نشانگر تحریف جهان توسط فرد است. همچنین به هویت خود نیز مربوط می شود. بعد زمینه ساز مقیاس ۸ را تخیل تشکیل می دهد.

کسانی که در این مقیاس نمره بالایی(T > 65) می گیرند، گوشه گیر بوده و افکار عجیب و غیر عادی دارند؛ از وضعیت خانوادگی خود شکایت دارند. آنها حتی اگر در جمع باشند خود را یکه و تنها احساس می کنند و معتقدند دیگران آنها را درک نمی کنند و عضو جامعه نیستند. در مورد هویت و شخصیت خود تردید دارند و معتقدند بی ارزشند.

فردی که نمره بالاتر از ۷۵ کسب می کند دارای اختلال سایکوتیک(طیف اسکیزوفرن) است. آشفته، درهم ریخته و دارای اشکال در جهت یابی است. افکار یا نگرش های غیر معمول و توهم دارد، قضاوت بسیار ضعیفی دارد. سبک زندگی اسکیزوییدی دارد. احساس می کند منزوی، از خود بیگانه، به خوبی درک نشده و نامقبول است. کناره گیر، عزلت جو و تودار است؛ ارتباط برقرار کردن با وی مشکل است.

کد۹ – مقیاس Ma :

این مقیاس برای شناسایی بیمارانی که علایم هیپومانیا نشان می دهند، درست شده است. علایم هیپومانیا عبارت است از خلق بالا، تکلم و فعالیت حرکتی سریع، تحریک پذیری، پرش افکار و دوره های کوتاه افسردگی است. این مقیاس انرژی روانی را می سنجد. هرچه برافراشتگی مقیاس بالاتر باشد، شخص دارای انرژی بیشتری است و برای مصرف آن جهت انجام فعالیت احساس اجبار می کند. مردان در این مقیاس نمره بالاتر از زنان می گیرند. ترکیب نمرات خام مقیاس های ۴ و ۹ و L شاخصی با عنوان ”شاخص ناپختگی” می سازد.

افرادی که نمره بالایی(T > 65) در این مقیاس می آورند، بسیار پر تحرک می باشند. خلق آنها بسیار شنگول، سرحال و تحریک پذیر است. این افراد وقتی در جمع قرار می گیرند متکلم وحده می باشند. بسیار پر انرژی و خستگی ناپذیرند. دائما دوست دارند شغل خود را عوض کنند و در مورد آن هیچ احساس گناهی ندارند. بیشتر در حال زندگی می کنند و طرح و نقشه ای برای آینده خود ندارند. حواس پرتی، پرش افکار، خُلق تحریک پذیر، آرزوهای بلند پروازانه، پوشیدن لباس های عجیب و آرایش زیاد و کم خوابی از ویژگی های این افراد است.

اگر نمره بالاتر از ۷۵ باشد، ممکن است تظاهرات رفتاری یک دوره مانیا را نشان دهند. این افراد بسیار فعال هستند؛ ارزیابی غیر واقع بینانه ای از خود دارند؛ پر انرژی و پرحرف هستند؛ عمل را بر فکر ترجیح می دهند؛ علایق گسترده ای دارند؛ در یک لحظه طرح های زیادی در سر دارند.

کد ۰ – درون گرایی اجتماعی :

این مقیاس به منظور ارزیابی تمایل آزمودنی به کناره گیری از تماس ها و مسئولیت های اجتماعی درست شد. این مقیاس ۶۹ ماده دارد. یک گروه از ماده ها به مشارکت اجتماعی مربوط است، در حالی که گروه دیگر از ماده ها به ناسازگاری نوروتیک عمومی و تحقیر نفس می پردازد. هر اندازه این مقیاس بلندتر باشد، شخص تنها بودن را بیشتر ترجیح می دهد و برعکس. بعد زمینه ساز این مقیاس را خود پیروی تشکیل می دهد. 

نمره های بالا بیانگر افرادی است که درونگرای اجتماعی هستند. در موقعیت های اجتماعی، بسیار نامطمئن و ناراحت هستند. کم رو، ساکت، درونگرا، خجالتی و گوشه گیر هستند. در فعالیت های اجتماعی زیاد شرکت نمی کنند. ممکن است به ویژه در حضور جنس مخالف، احساس ناراحتی کنند. فاقد اعتماد به نفس هستند. به سختی پی به قضایا می برند. از نظر دیگران افرادی سرد و دیر آشنا هستند. به آنچه که دیگران درباره شان فکر می کنند حساس هستند. در ارتباط های بین فردی، مطیع و دنباله رو هستند.

نمره های پایین بیانگر افرادی است که : اجتماعی و برون گرا هستند. خونگرم، معاشرتی، دوست داشتنی و پر حرف هستند. نیاز شدیدی دارن که با دیگران باشند. به خوبی با دیگران جوش می خورند.

مراحل تفسیر 

• گام ۱- بررسی زمان صرف شده
• گام ۲- پس از نمره گذاری نیمرخ را ترسیم کنید
• گام ۳- مقیاس ها را مرتب و نوع کدها را شناسایی کنید
• گام ۴- مقیاس های روایی نیمرخ را توضیح دهید.
• گام ۵- سطح کلی سازگاری را تعیین کنید.
• گام ۶- مقیاس های بالینی (نشانه ها، رفتارها و خصایص شخصیتی) را توصیف کنید.
• گام ۷- برداشت های تشخیصی خود را ارایه کنید.(کدهای تشخیصی را توضیح دهید)
• گام ۸- پیامدهای درمانی و توصیه ها را توضیح دهید

تفسیرهای کلی :

1. در مقیاس های بالینی، اگر مقیاس های سمت چپ بالا و مقیاس های سمت راست پائین باشند، احتمالا فرد نوروز است.
2. اگر مقیاس های سمت راست بالا و سمت چپ پائین باشد، احتمالا فرد سایکوز است.
3. اگر پراکندگی در مجموعه مقیاس ها زیگزاگی باشد، احتمالا آزمودنی دارای اختلال شخصیت است.

تفسیرها :

1. اگــر D بالاتر از Hy باشد، نشان دهنده این است که فرد دچار تعارضات عاطفی شدید و کشمکش های درونی است.
2. هرگاه Hs و Sc در آزمون نمره بالایی داشته باشند، می توان انتظار داشت که حالت های توهمی در آزمودنی بوجود آمده است.
3. نمره بالا در Hs و Hy و هم زمان نمره پایین در Pt , D , Sc نشان می دهد که آزمودنی تلاش دارد اختلال خود را پنهان نماید.
4. اگر نمره آزمودنی درD بالا و درHy و Hs هم زمان پایین باشد، نشان می دهد که فرد مستعد بیماری روانی است.
5. نمره بالا در Pt و D نشان می دهد که فرد از خودش متنفر است و یک احساس حقارت و تنفر در وی وجود دارد، در موقعیت های مختلف همیشه بی قرار و نگران است و گاهی مواقع گرایش به رفتارهای خود آزاری در وی مشاهده میشود.
6. بالا بودن نمرهD و Pt و Sc نشان دهنده وابستگی فرد به دیگران و اطاعت کور کورانه از دیگران است.
7. نمره بالا در D ,Pd ,Pt ,Sc نشان دهنده تمایل فرد به خودکشی است.
8. نمره بالا در Hy و  K و نمره پایین در F و Sc نشان دهنده آن است که فرد تمایل به آمیزش با دیگران دارد. به عبارت دیگر فرد از روابط جنسی خارج از چارچوب های خانواده و جامعه لذت می برد و برای تمایلات جنسی خود هیچ معیاری ندارد. عمده ویژگی این افراد این است که به روان درمانی و مشاوره پاسخ نمی دهند و از خود مقاومت نشان می دهند.
9. نمره بالا در Pd و Ma نشانه ای از اختلال رفتاری در فرد از جمله تضاد با جامعه، زیر پا گذاشتن قوانین، آسیب و آزار دیگران است.
10. نمره بالا در Pd و Sc نشانه رشد نایافتگی عاطفی فرد می باشد. این دسته از افراد توانایی رسیدن به استقلال عاطفی، هیجانی، اجتماعی و اقتصادی را ندارند. این افراد توانایی مسئولیت شغلی و اداره خانواده را ندارند.
11. نمره بالا در Pd و Sc و D نشان دهنده میل به خود آزاری و آسیب رساندن به خود است. این افراد هر چند هنگام آسیب زدن به خود لذت می برند، اما این لذت همراه با احساس گناه است که متأثر از فرامن قوی آنها می باشد که در کودکی به شدت مورد تنبیه و آزار واقع شده اند.
12. نمره بالا در Pa و Sc نشان دهنده وجود اختلال اسکیزوفرنی پارانویا در آزمودنی است.
13. نمره بالا در Pa و Hy نشان دهنده بدبینی و سوء ظن فرد نسبت به دیگران است؛ اما او هیچگاه سوء ظن و بدبینی خود را قبول ندارد.
14. بالا بودن Pt , Sc نشانه شکل گیری اختلال اسکیزوفرن است.
15. نمره بالا در Ma و D نشان دهنده وجود تکانه ها و تعارضات درونی آزمودنی است. این تعارضات به گونه ای است که، آزمودنی از آنها آگاهی داشته و به شدت وی را آزار می دهد.
16. بالا بردن نمره Ma و کم بودن نمره Pt , D نشانه دهنده رفتارهای پرخاشگرانه و خصمانه است.
17. نمره پایین در Ma و نمره بالا در D نشان دهنده شکل گیری افسردگی است.

18. مثلث نوروتیک یا روان‌ نژندی در این آزمون زمانی است که سه مقیاس هیپوکندری، افسردگی و هیستری بالا باشند.
19. اگر مقیاس Pt به اندازه ۱۰ نمره یا بیشتر، پایین تر از مقیاس های Pa و Sc باشد، الگوی دره پارانوئیدی نامیده می شود.

1. به عنوان یک قاعده سمت چپ پروفایل (مقیاس های ۱،۲،۳) همراه با افزایش سن، افزایش می یابد. برعکس سمت راست پروفایل همراه با افزایش سن، کاهش می یابد.

تفسیر کدهای پرکاربرد :

در خواندن پروفایل با روش کدگذاری، که با شماره ۱ از Hs شروع و تا شماره ۰ برای Si ختم می گردد، توجه می شود. در این روش در یک زمان بیش از یک مقیاس بالینی مشخص، مد نظر قرار می گیرد. ابتدا از شماره مقیاسی که بالاترین نمره یا برآمدگی را در پروفایل نشان می دهد، شروع می کنیم و بعد به شماره مقیاس های دیگر که از لحاظ برآمدگی در درجه دوم و سوم قرار دارند، اشاره می کنیم. به عنوان نمونه ، اگر در یک نیمرخ فرضی، نمره مقیاس Sc بالاترین نمره و مقیاس Pa بعد از آن بالاترین نمره باشد، (یعنی از مرز ۶۵ بالاترند)، در رمزخوانی با کد ۸-۶ معرفی می شوند. کدهای سه نقطه ای به ما می گوید که کدام یک از سه مقیاس بالینی در بالاترین حد نیمرخ قرار دارند. مثالا کد،۲-۷-۸ کدی است که در آن مقیاس ۲ بالاترین حد و پس از آن مقیاس۷ و مقیاس ۸ به ترتیب به عنون دومین و سومین مقیاس برافراشته قرار دارند. بر اساس ۱۰مقیاس بالینی، ۹۰ کد دو نقطه ای و ۷۲۰ کد سه نقطه ای به دست می آید ولی در متون به کدهایی اشاره شده است که نسبتا در موقعیت های مختلف تکرار شده اند و تا اندازه ای اطلاعات تفسیری آنها در ادبیات پژوهشی بیشتر است.

کد ۲۱ یا ۱۲(هیپوکندریا با افسردگی): فردی با چنین کدی(T>۷۰)، شکایت جسمانی زیادی دارد؛ مانند درد، خستگی، تنش جسمانی؛ همچنین اضطراب بیماری، تحریک پذیری و افسردگی دارد. از مکانیزم سرکوب و جسمانی کردن استفاده می کند، به بدن و جسمش اشتغال ذهنی دارد و از این علائم جسمانی برای سوء استفاده از دیگران سود می برد. این کد در مردان مسن بیشتر مشاهده می شود. عمده ترین تشخیص در این کد اضطراب بیماری یا اختلال سوماتیک سمپتوم(شبه جسمانی) یا درد مزمن، به همراه اختلال افسردگی واکنشی است. پیش آگاهی درمانی ضعیف است. اگر همراه این کد مقیاس Sc یا F نیز بالا باشد، تشخیص اسکیزوفرن همراه با هذیان های جسمانی گذاشته می شود. اگر همراه این کد مقیاس Pd بالا باشد، نشان دهنده اختلال شخصیت است، به خصوص اختلال شخصیت منفعل-وابسته که افسردگی را هم تجربه می کند. 

کد ۳۱ یا ۱۳ : فردی با چنین کدی (T>۷۰) فشارهای روانی را به علائم جسمانی تبدیل می کند(V تبدیلی). این کد در زنان سالخورده بیشتر دیده می شود. این افراد تعارضات روانی را تبدیل به شکوه های جسمانی می کنند. علائمی چون تهوع، بی اشتهایی روانی یا پر اشتهایی روانی، سرگیجه، بی حسی، ضعف و خستگی نشان می دهند؛ نیاز شدیدی به توجه و پذیرش اجتماعی دارند. از علائم خود برای کنترل دیگران استفاده می کنند. روابط بین فردیشان سطحی، همراه با سرکوب خصومت است؛ رفتارهایشان نمایشی گونه، خصوصیاتی چون ناپختگی، خودمحوری و خودخواهی در آنها دیده می شود. نسبت به مشکلات خویش بینش ندارند. از مکانیزم های انکار و فرافکنی و دلیل تراشی استفاده می کنند. عمده ترین تشخیص، اختلال دیستایمیا(افسرده خویی)، اختلال تبدیلی(اختلال جسمانی شکل)، اختلال شخصیت هیستریونیک(نمایشی)، شخصیت منفعل-پرخاشگر می باشد. پیش آگاهی درمانی ضعیف (عدم پذیرش تبیین های روانشناختی) است.

کد ۴۱ یا ۱۴(هیپوکندریا با جامعه ستیزی) : نسبتا نادر اما در خور اهمیت است. فردی با چنین کدی(T > ۷۰)، تعاملات بین فردی اش بیش از حد توأم با سوء استفاده است. قادر به کنترل تکانه هایش است اما این کار را با سختی، بدبینی و با بی میلی نسبت به قانون و مقررات انجام می دهد. خودمحور بوده و نیاز به جلب توجه دارد. ممکن است دارای سابقه سوء مصرف الکل و مواد داشته باشد. ارتباطات شغلی و شخصی ضعیفی دارد؛ نسبت به درمان مقاوم است؛ قضاوت ضعیفی دارد. عمده ترین تشخیص، اختلال شخصیت ضد اجتماع و خودبیمار انگاری است. ویژگی اصلی این کد مشکلات شخصیتی پایدار است. 

کد ۸۱ یا ۱۸(اسکیزوفرن با هذیان های اجتماعی): ویژگی این افراد: طیف وسیعی از شکایات مبهم و غیر عادی که عمدتا جسمانی است، گم گشتگی(عدم جهت یابی)، اشکال در تمرکز، توانایی ضعیف در برخورد با استرسور و اضطراب بیش از حد، روابط بین فردی ضعیف که توأم با فاصله و احساس بیگانگی است،‌ ابراز احساسات به شکل نامناسب و متخاصم. دیگران چنین فردی را فردی غیر عادی و عجیب و غریب توصیف می کنند. نسبت به دیگران بی اعتماد، سطح بینش ضعیف، عمده ترین تشخیص اسکیزوفرن است، به خصوص اگر (F) بالا باشد. اگر (F) در دامنه بهنجار باشد یا پایین باشد، محتمل ترین تشخیص هیپوکندریا است.

کد ۹۱ یا ۱۹(هیپوکندریا با هایپومانیا) : چنین کدی نادر است، این فرد شکایات وسیع بدنی دارد و در عین حال سعی در مخفی نگاه داشتن این مشکلات دارد. فردی است برون گرا، پرحرف، تنیده و بی قرار، یک آشوب ذهنی را تجربه می کند، اهداف خود را به طور ضعیف تعریف کرده و معمولا این اهداف غیر قابل دسترس هستند. شکایات جسمانی او پایه عضوی ندارد و احتمالا این شکایات و رفتارهای بیش از حد او (مانیک گونه) برای یک افسردگی قریب الوقوع است. بی میل به پذیرش تفسیر روانشناختی برای مشکلات خود است. اگر همراه این کد، مقیاس Pd  نیز بالا باشد اختلال شخصیت منفعل-پرخاشگر است.

کد ۳۲ یا ۲۳ (افسردگی با هیستریک): فردی است فاقد انرژی، ضعیف، بی احساس، بی میل، افسرده و مضطرب. در مسائل روزمره احساس بی کفایتی می کند. دیگران او را فردی منفعل، مطیع و وابسته و طالب مهر و محبت توصیف می کنند. سطح بینش ضعیف، ‌روابط بین فردی سطحی، ناپخته، کودکانه، و از لحاظ اجتماعی بی کفایت. مردانی با این کد افرادی ناپخته و وابسته، در عین حال جاه طلب، رقابت جو هستند. و زنانی با این کد بیشتر ضعیف، بی احساس، دارای سطوح معناداری از افسردگی،‌ دارای مشکلات زناشویی و طالب درمان نیستند. عمده ترین تشخیص اختلال عاطفی است، اگر همراه این کد، (F) نیز بالا باشد افسردگی با یک چهره سایکوتیک دیده می شود.

کد ۴۲ یا ۲۴ (افسردگی با ضد اجتماعی) : چنین فردی گرایشات ضد اجتماعی و اشکال در کنترل تکانه هایش دارد. در عین حال پس از نشان دادن رفتارهای ضد اجتماعی، احساس گناه و پشیمانی می کند. چنین فردی برای طرح ریزی آینده ناتوان است. وی افسردگی را تجربه می کند و سابقه مصرف الکل و سوء مصرف دارو معمولا با انگیزه خوددرمانی افسردگی اش دارد. روابط بین فردی ضعیف، مشکلات متعدد خانوادگی و شغلی، وجود مشکلاتی در ارتباط با قانون و هنجارهای اجتماعی دارد. چنین فردی به شکست هایش با بدبینی و خود انتقادگری و تردید درباره خود پاسخ می دهد. در برخوردهای اولیه بسیار فریبنده به نظر می رسد(در این برخوردها معاشرتی، شایسته و مشتاق تظاهر می کند). عمده ترین تشخیص اختلال شخصیت ضد اجتماعی و منفعل-پرخاشگر است. اگر همراه این کد (F) و کد ۸ نیز بالا باشد، وجود یا شروع یک سایکوز است.

کد ۶۲ یا ۲۶ (افسردگی با پارانوئید): چنین فردی نسبت به انتقاد، بیش از حد حساس است. آنها تاریخچه طولانی از مشکلات بین فردی دارند،‌ افرادی بی میل، پرخاشگر، متخاصم و غالبا دیگران را طرد می کنند. دیگران را برای مشکلات خود مقصر قلمداد کرده و برای ابراز و احساس خشم به دنبال توجیه هستند. عمده ترین تشخیص برای این کد اختلال دیس تایمی یا افسرده خویی است. اگر کد ۴ نیز بالا باشد، شخصیت منفعل-پرخاشگر می شود. اگر همراه این کد، کد ۸ بالا باشد احتمال سایکوز به خصوص اسکیزوفرن پارانوئید می شود.

کد ۷۲یا ۲۷ : این کد شایع است و نشان دهنده فردی افسرده، بی قرار و بی تاب و نوروز است. این فرد کندی حرکتی-روانی و بی خوابی را تجربه می کند و از لحاظ اجتماعی و جنسی احساس بی کفایتی می کند. به این کد مقیاس پریشانی ذهنی هم گفته می شود. تفکر چنین فردی غالبا وسواسی با طیف وسیعی از فوبی ها، دارای مشکل در ابراز وجود، خود مقصر بین، خود تنبیه گر، وابسته و منفعل است.‌ خودآگاهی این فرد بسیار بالاست، استرس های کوچک، واکنش های شدیدی را در این فرد بر می انگیزد. شکایات جسمانی چون ضعف، خستگی، سرگیجه و مشکلات گوارشی را عنوان می کند. عمده ترین تشخیص اختلال عاطفی است و در درجه بعد اختلالات اضطرابی و اختلال شخصیتی چون اجتنابی و وسواسی است.

کد ۸۲ یا ۲۸ (اسکیزوفرن با افسردگی): چنین فردی از افسردگی. اضطراب، بی خوابی، خستگی، ضعف، عدم جهت یابی، اشکالاتی در تمرکز و ضعف حافظه شکایت دارد. رفتارهایی چون گوشه گیری، بیگانگی، بی قراری، تنش و از کوره در رفتن دیده می شود. انگیزه این فرد برای فعالیت پایین است. ناتوانی در کنترل تکانه ها دیده می شود، اقدام به خودکشی هم دیده می شود. عمده ترین تشخیص اختلال عاطفی، اختلال اسکیزوافکتیو، اختلال شخصیتی اجتنابی و وسواسی است.

کد ۹۲ یا ۲۹ (افسردگی با مانیا): فردی با چنین کد، انرژی بالایی نشان می دهد و این انرژی بالا ممکن است دفاعی بر علیه احساسات افسردگی باشد. مشکلاتی در ارتباط با سوءمصرف الکل وجود دارد. نشخوارهای ذهنی در مورد احساس بی ارزشی دیده می شود و در عین حال خودمحوری در این فرد ممکن است وجود داشته باشد. عمده ترین تشخیص اختلال دو قطبی یا اختلال سیکلوتایمی است و یا در درجه دوم وجود یک آسیب مغزی است.

کد ۴۳ یا ۳۴ (هیستری با جامعه ستیزی): فردی است ناپخته، خودمحور با سطح بالای از خشم که سعی در همنوایی و خشنود ساختن دیگران دارد، در عین حال میزان قابل توجهی از خشم را هم تجربه می کند. وی احساس بیگانگی و طرد از سوی خانواده دارد، روابط اجتماعی سرد و کم عمق، بینش ضعیف و خصومت هایش را فرافکنی می کند. سابقه سوء مصرف الکل و درگیری های فیزیکی و خانوادگی دارد. اگر آزمودنی زن باشد شکایات جسمانی مبهم بیشتری همچون سردرد، تاری دید و شکایات معده روده ای را مطرح می کند. عمده ترین تشخیص اختلال شخصیت مرزی و هیستریونیک است. اگر هر دو مقیاس از ۸۵ بیشتر باشد احتمال برون ریزی های پرخاشگرانه و جنسی زیاد است.

کد ۶۳ یا ۳۶ (هیستری با پارانوئید): چنین فردی نسبت به انتقاد بیش از حد حساس است، احساس خصومت و پرخاشگری را سرکوب می کند. فردی است ترسو، دارای تنش، مضطرب، مشکلات جسمانی چون سردرد دارد، بدگمانی و رقابت جو بودنش را انکار می کند. به سرعت و به سادگی ارتباط سطحی برقرار می کند و در ادامه این ارتباط بی رحمیش را آشکار می کند. چنین فردی برای احساس ایمنی در زندگی به دنبال قدرت و اعتبار است. عمده ترین تشخیص پارانوئید است، به ویژه اگر کد ۶ بالاتر از کد ۳ باشد.

کد ۸۳ یا ۳۸ (هیستری با اسکیزوفرن): چنین فردی دارای علائمی چون گم گشتگی، عدم جهت یابی، مشکلاتی در مورد حافظه، تفکر هذیانی و آشوب ذهنی قابل توجهی را تجربه می کند. احساس تنش و نگرانی دارد، بی احساس و کناره گیر به نظر می رسد، تجارب غیر عادی دارد، سعی در انکار این علائم دارد، مشکلاتش را به شکل مبهم و توأم با احتیاط ابراز می کند، بینش ضعیفی دارد. اگر کد ۳ بالا و F پایین باشد، مشکلاتی در ابراز خشم و تصمیم گیری دارد، عمده ترین تشخیص در صورتی که کد ۳ بالاتر از کد ۸ باشد، اختلال جسمانی شکل یا تجزیه ای و اگر کد ۸ بالا باشد و F هم بالا باشد، عمده ترین تشخیص اسکیزوفرن است.

کد ۴۵ یا ۵۴ : این نیمرخ بیشتر در مردان دیده می شود. این افراد در جذب ارزش های اجتماعی مشکل دارند. سبک کنار آمدن آنها از طریق روش پرخاشگری نافعال است. این کد نشان دهنده برون ریزی های جنسی و احتمالا نشان دهنده شخصیت دون ژوآن است. این افراد خودمحور بوده و در پشت ابراز محبت آشکارشان، یک جریان خصومت نهفته است. در مورد رفتارشان بینش خوبی دارند. به ندرت برای درمان مراجعه می کنند زیرا از خود و رفتارشان رضایت دارند.

کد ۶۴ یا ۴۶ (ضد اجتماعی با پارانوئید): فردی است متخاصم، دارای اشتغال ذهنی، نامطمئن، تحریک پذیر، ناپخته، خودمحور، ناتوان از برقراری روابط نزدیک، کاملا دفاعی و جدلی است. وی دارای سابقه سوء مصرف مواد و الکل، سوءاستفاده کننده از دیگران، حساس نسبت به انتقادهاست. اگر همراه این کد، (۸) نیز بالا باشد عمده ترین تشخیص اسکیزوفرن پارانوئید است.

کد ۷۴ یا ۴۷ (ضد اجتماعی و پسیکاستنی): چنین فردی در ارتباط با رفتارهایش احساس گناه می کند و نسبت به آنها رنجیده خاطر و دارای اشتغال ذهنی است(چرخه قابل پیش بینی از خشم و پس از آن احساس گناه). ممکن است ناکامی هایش را با سوء مصرف الکل، برون ریزی پرخاشگرانه و ایجاد هرج و مرج جبران کند، نسبت به تغییر مقاوم است. عمده ترین تشخیص شخصیت ضد اجتماعی و اختلال اضطرابی است.

کد ۸۴ یا ۴۸ (ضد اجتماعی با اسکیزوفرن): فردی است عجیب و غریب، دارای رفتارهای غیر قابل پیش بینی، پاسخ های جنسی عجیب و رفتارهای ضد اجتماعی، فاقد حس هم دردی، غیر همنوا و تکانشی، گاهی اوقات عضو گروه های مذهبی عجیب یا سازمان های سیاسی غیر عادی می شود، احساس بیگانگی و خصومت می کند، عملکرد ضعیف تحصیلی، در روابط بین فردی عملکردش ضعیف و ناکافی است. اگر F نیز بالا باشد پرخاشگر، سرد، کینه توز، دارای مهارتی برای تزریق احساس گناه در دیگران. طالب مشاغلی چون، افسر، مجری قانون یا یک ناظم سخت گیر مدرسه، که به این ترتیب می توان رفتارهای سادیسمی خود را نشان دهد. جرم های عجیب و غریب مانند آدم کشی یا حملات جنسی در آنها دیده می شود. زنان با این کد رفتارهای بزهکارانه شان عمدتا شکل جنسی دارد. عمده ترین تشخیص شخصیت اسکیزوئید یا پارانوئید و اگر با این کد (۶) نیز بالا باشد یک واکنش سایکونیک و احتمالا اسکیزوفرن پارانوئید.

کد ۹۴ یا ۴۹ (جامعه ستیزی و مانیا): فردی با این کد نه تنها احساس بیگانگی می کند و گرایشات ضد اجتماعی دارد، بلکه انرژی برای انجام این گرایشات نیز داراست. این افراد سهل گیر نسبت به خود، تکانشی، تحریک پذیر، برون گرا، زورگو، سوءاستفاده کننده هستند. دارای خودآگاهی ضعیف، فقدان توجه به قوانین و مقررات، رها از اضطراب، پرحرف و در برخوردهای اولیه فریبنده، دارای ارتباطات کم عمق و سطحی، سابقه درگیری با قانون، ناتوان از تمرکز برای مدت طولانی، از گذشته درس نمی گیرد، درمان با این افراد ناکام کننده و بدون نتیجه است. عمده ترین تشخیص شخصیت ضد اجتماعی است اگر (۸) نیز بالا باشد حالت مانیک یا اسکیزوفرن اگر همراه این کد (۶) نیز بالا باشد، افرای بسیار خطرناک که در ارتباط با آنها بایستی احتیاط کرد.

کد ۸۶ یا ۶۸ : ویژگی عمده این کد، شامل بدگمانی و بی اعتمادی است. به شدن از دیگران فاصله می گیرند. دوستان کمی دارند یا دوستی ندارند. درگیر دنیای خیالی خود هستند؛ رویا پرداری می کنند. بی احساس و بی تفاوت هستند، قدرت تمرکز ندارند و درک آنها از واقعیت ضعیف است. اغلب هذیان بزرگ منشی دارند. این افراد اغلب مجرد بوده و سنشان از ۲۶ سال کمتر است. متداول ترین تشخیص اسکیزوفرنی پارانوئید و یا شخصیت اسکیزوتایپال است. این افراد بینش ندارند.

کد ۹۶ یا ۶۹ : افرادی هیجانی، بسیار حساس، بی اعتماد و پرانرژی هستند. واکنش آنها در برابر فشار آنست که به خیال پردازی پناه می برند. اختلالات فکری دارند. متداول ترین تشخیص اسکیزوفرنی پارانوئید و یا اختلال خلقی است. این افراد بینش ضعیفی دارند.

کد ۸۷ یا ۷۸ (اسکیزوفرن و پسیکاستنی) : چنین فردی بی قرار، ناتوان از انجام فعالیت های روزمره، دارای مشکلاتی در برقراری روابط است. مشکلاتی چون بی خوابی، توهم و هذیان را تجربه می کند. احساساتی چون احساس گناه، احساس حقارت، احساس سردرگمی، احساس نگرانی و ترس را دارد؛ خطر خودکشی وجود دارد. سبک ارتباطی با دیگران انفعالی است و در حفظ روابط با دیگران مشکل زیادی دارند. الگوهایی از تفکر عجیب و غریب به خصوص اگر (۸) بالاتر باشد. اگر مثلث نوروتیک(۱,۲,۳) پایین باشد، عمده ترین تشخیص، اسکیزوفرن است. اگر همراه این کد (۲) نیز بالا باشد، عمده ترین تشخیص دیس تایمی و وسواس فکری و عملی است.

کد ۹۸ یا ۸۹ (اسکیزوفرن و مانیا): فردی است کاملا پر انرژی با یک حالت بیش فعالی و بی ثبات. اگر (۶) نیز بالا باشد، احتمال هذیان های بزرگ منشی با رنگ و بوی مذهبی دیده می شود. اهداف و انتظاراتش غیر واقعی و آرزوهایش بسیار بالاتر از سطح توانایی هایش است. بی خوابی را تجربه می کند، ارتباط بین فردی اش کودکانه و ناپخته، ترسو، بی اعتماد، تحریک پذیر، آشفته است، سطح بینش ضعیف است. عمده ترین تشخیص اسکیزو افکتیو با حالت مانیک است.

کد ۱۲۳ (مثلث نوروتیک): این فرد مضطرب، خشمگین، دچار خود تحقیری، حساس و ضعیف است. از مکانیسم سرکوب استفاده می کند. تشخیص قدیمی نوروز مناسب این اشخاص است. عمده ترین تشخیص اختلال افسردگی به همراه جسمانی سازی است.

کد ۱۲۳۴ : فردی است متوقع، وابسته، دارای علائمی چون بی اشتهایی، استفراغ، سرگیجه، بی خوابی، تنیده و افسرده. دارای سابقه ای از پرخاشگری به خصوص اگر مرد باشد. وابستگی به الکل در این افراد دیده می شود. این بیماران به درمان پاسخ نمی دهند و به سختی تغییر می کنند.

کد ۱۲۳۷ : فردی است مستعد وابستگی، دمدمی، بی کفایت، ضعیف، ترسو؛ مسئولیت پذیری ندارد، اغلب بیکار، بی حاصل، نابالغ . اگر مرد باشد در زندگی زناشویی نقش یک زن را بازی می کند. رفتارهایی بچه گانه دارد.

کد ۲۷۸ : علائم اولیه شامل افسردگی و اضطراب است. سایر علائم: نشخوارهای ذهنی درونی و دائم، شکایات از عدم تمرکز، ناتوانی در تصمیم گیری، تردید زیاد، ناتوان از حل مشکلات یا حل مسأله، ترسو، نگران، بدون اعتماد به نفس، دارای افکار خودکشی، از لحاظ اجتماعی گوشه گیر. محتمل ترین تشخیص شخصیت اسکیزوئید یا وجود یک سایکوز است.

خرده مقیاس های هریس – لینگوز

متخصصان بالینی برای فهمیدن اینکه کدام یک از متغیرهای بالینی و شخصیتی ممکن است موجب برافراشتگی مقیاس های بالینی شود، می توانند به طور انتخابی خرده مقیاس های هریس – لینگوز و درون گرایی اجتماعی را مورد استفاده قرار دهند. این خرده مقیاس ها خوشه هایی از ماده های وابسته به محتوا را طوری سازمان می دهند که ابعاد مختلف مقیاس ها به گونه روشنی تری متمایز می شوند. برای مثال : ممکن است معلوم شود که برافراشتگی مقیاس ۴ (انحراف روانی اجتماعی) در درجه نخست به سبب نزاع خانوادگی است. یا برون ریزی جنایی ممکن است از روی برافراشتگی های خرده مقیاس های تعارض با منابع قدرت و بی تفاوتی اجتماعی ناشی شود. این نتیجه گیری ممکن است برای تفسیر و درمان مراجعه کاربرد داشته باشد.

۲۸ خرده مقیاس هریس – لینگوز وجود دارد. خرده مقیاس ها عموما نباید تفسیر شوند مگر آنکه مقیاس های اصلی آنها در حد معناداری برافراشته باشد(۶۵<T)، و تفسیر باید محدود به این باشد که تلاش کنیم بدانیم چرا آزمودنی در آن مقیاس های اصلی نمره های بالایی به دست آورده است. در دو مورد ممکن است خره مقیاس ها بسیار مفید باشند.

1. نخست اینکه آنها می توانند به این مساله کمک کنند که چرا آزمودنی در یک مقیاس بالینی نمره برافراشته گرفته، در صورتی که متخصص بالینی با توجه به تاریخچه و سایر اطلاعات موجود چنین برافراشتگی را انتظار نداشته است. مثلا  بیماری که علایم اصلی اش افسردگی بوده، می تواند نیمرخی با برافراشتگی در مقیاس های ۲ و ۷و ۸ داشته باشد. برافراشتگی های ۲ و ۷ با تاریخچه بیمار و مشاهدات بالینی او هماهنگ است ولی برافراشتگی مقیاس ۸ تا اندازه ای مساله ساز است. چرا چنین بیماری که هیچ گونه سابقه یا نشانه بالینی دال بر اسکیزوفرنی یا اختلال تفکر ندارد، نمره نسبتا بالایی در مقیاس ۸ می گیرد؟ با مراجعه به نمره های مقیاس هریس – لینگوز ممکن است مشخص شود که بیشتر برافراشتگی مقیاس ۸ مربوط به ماده های موجود در خرده مقیاس فقدان تسلط من، کارکردی(۴Sc) است. این خرده مقیاس، افسردگی و نومیدی را می سنجد و اینکه آزمودنی احساس می کند در بیشتر اوقات زندگی تحت فشار است. این ویژگی ها همخوانی زیادی با ویژگی های مبتنی بر بقیه نیمرخ و با سابقه بیمار دارد.
2. دوم اینکه خرده مقیاس های هریس – لینگوز می تواند در تفسیر نمره مقیاس های بالینی که کمی برافراشته اند (۶۰-۶۵=T) بسیار مفید باشد. مثلا آزمودنی در مقیاس ۴ نمره ۶۳ می گیرد، در چنین موردی با تردید می توان ویژگی های ضد اجتماعی را به آزمودنی نسبت داد ولی نمره بالا در یکی از خرده مقیاس های هریس – لینگوز یعنی ۱Pd (ناسازگاری خانوادگی) می تواند بیانگر برافراشتگی متوسط در نمره مقیاس ۴ باشد، بدون اینکه نیاز به استنباط درباره رفتارهای بسیار غیراجتماعی و ضد اجتماعی وجود داشته باشد

مقیاس های تکمیلی

علاوه بر استفاده از مجموعه مادههای MMPI اصلی استاندارد از طریق تلفیقهای متعدد ۵۶۶ ماده با استفاده از روشهای تحلیل ،مادهها تحلیل عاملی و شیوههای شهودی، مقیاسهای متعدد دیگری نیز ساخته شد دالستروم ولش و دالستروم (۱۹۷۲ ، ۱۹۷۵) بیش از ۴۵۰ مقیاس تکمیلی را ارایه دادند. این مقیاسها عناوین کاملاً متنوعی داشتند از عناوین سنتی تر مانند «برتری جویی و بدگمانی  گرفته تا عناوین غیر معمول تری مانند موفقیت در بیس بال این مقیاسها بر حسب آنچه که گمان میشد می سنجند روش ساخت آنها، پایایی آنها، میزان اعتبار تفکیکی، امکان دسترسی به داده های هنجاری و حجم دادههای اعتباری دیگری که به دست می آمد، با هم تفاوت قابل ملاحظه ای داشتند. همچنین این مقیاس ها بر حسب کثرت استفاده از آنها در موقعیتهای بالینی و پژوهشی نیز متفاوت بودند. بعضی از مقیاسها فقط توسط سازندگانشان استفاده ،شد در حالی که دیگر مقیاسها در بسیاری از مطالعات پژوهشی به طور گسترده ای به کار گرفته میشدند و به طور معمول در تفسیر بالینی MMPI مورد استفاده قرار می گرفتند. کالدول (۱۹۸۸) برای بسیاری از مقیاسهای تکمیلی MMPI اصلی اطلاعات تفسیری ارایه داد.  همۀ مقیاسهای تکمیلی در -2-MMPI حفظ نشدند(بوچر و همکاران، ۱۹۸۹، ۲۰۰۱)، زیرا ماده های کتابچه به حدی افزایش پیدا میکرد که برای استفاده معمول بالینی قابل قبول به نظر نمی رسید. معمولاً میزان حمایت دادههای پژوهشی موجود از پایایی و اعتبار یک مقیاس تعیین می کرد که کدام یک از مقیاس ها باقی میماندند ولی با این وجود تعدادی از مقیاس ها بر اساس ملاک های علمی سطح پایین تری حفظ شده اند. برخی از انها عبارتند از :

• مقیاسهای تکمیلی مقیاسهای اضطراب (A) و واپس رانی (R)
• مقیاس توانمندی ایگو (ES)
• مقياس سلطه جویی (Do)
• مقیاس مسئولیت پذیری اجتماعی (RE)
• مقیاس ناسازگاری دانشجویان (Mt)
• مقياس اختلال استرس پس آسیبی (PK).
• مقیاس مشکلات زناشویی (MDS)
• مقياس خصومت (HO) .
• مقیاس مهار افراطی – خصومت (-)
• مقياس تجدید نظر شده میبارگی مک اندرو (MAC-R)
• مقیاس پذیرش اعتیاد (AAS)
• مقياس استعداد اعتیاد (APS)
• مقیاسهای نقش جنسیت مردانه (GM) و نقش جنسیت زنانه (GF)
• خرده مقیاس های ظریف – آشکار .

انواع تست MMPI

تست MMPI-2

اولین اصلاح بر روی تست مینه سوتا در سال 1989 در آمریکا صورت گرفت و نام آن MMPI-2 نام گرفته شد. این تست برای افراد بالای 18 سال مناسب است و ایرادهایی را که آزمون اولیه داشت در این تست برطرف کردند. این تست دارای 567 سئوال است و به عنوان فرم بلند تست ام ام پی ای شناخته می‌شود. سئوالات تست ام ام پی ای دو به صورت صحیح و غلط جواب داده می‌شود و با توجه به سرعت فرد بین 1 تا 2 ساعت به طول می‌انجامد.

تست MMPI-2-RF

تست ام ام پی ای دو نوع کوتاه‌تری نیز دارد که دارای 370 سئوال است. این تست نسبت به نخسه دیگر کم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد و در زمانی که کمبود وقت وجود دارد و فرد بیماری خاصی دارد و تونایی پاسخ‌گویی به نسخه اول را ندارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تست کم‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد به این دلیل که به اندازه تست اول کامل نیست و اعتبار کم‌تری دارد.

تست MMPI-3

تست ام ام پی ای نوع دیگری دارد که برای نوجوانان بین 14 تا 18 سال مورد استفاده قرار می‌گیرد و مشکلات نوجوانان را به صورت اختصاصی مورد بررسی قرار می‌دهد. این تست به زبان‌های انگلیسی، اسپانیایی و فرانسوی در دسترس است و ترجمه آن به ایرانی نیز وجود دارد. از این تست برای تحلیل شخصیتی افراد در نهادهای مختلف برای استخدام نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و بین 25 تا 50 دقیقه زمان می‌برد.

کاربرد تست شخصیت شناسی ام ام پی ای

آزمون MMPI برای بررسی جنبه‌های مختلف سلامت روان و تشخیص بیماری‌های روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نتیجه نهایی این تست که با ارزیابی 10 دسته از رفتارهای غیرطبیعی انسان‌ها همراه است به همراه تشخیص فرد متخصص سلامت روان افراد را مشخص می‌کند.

هدف اصلی این تست تشخیص بیماری‌های روانی است ولی در موقعیت‌های مختلف برای بررسی سلامت روانی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ این تست در حضانت کودک و فرزند، در برخی نهادها برای استخدام و در برنامه‌های سوء مصرف مواد و پیش از ازدواج مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی دیگر از تست‌هایی که پیش از ازدواج انجام می‌شود تست شخصیت MBTI است؛ که تیپ شخصیتی افراد را تعیین می‌کند.

ضرورت تست MMPI پیش از ازدواج

تست MMPI در مشاوره قبل از ازدواج می‌تواند به افراد برای خود شناسی، شناخت همسر آینده خود و آسیب‌ها و اختلالات روانی او کمک کند. هدف مشاوره ازدواج اسن است که شما می‌توانید در فضایی خنثی و بی طرف موضوعات مهم زندگی مشترک را مورد بررسی قرار دهید و شریک زندگی خود را بهتر بشناسید و تصمیمی آگاهانه بگیرید.

مقیاس های نسخه ۷۱ سوالی MMPI

• مقیاس L (دروغ سنجی): فرد تلاش دارد خود را بهتر نشان دهد.
• مقیاس F (وانمود بد): فرد تلاش دارد خود را بدتر نشان دهد.
• مقیاس K (انکار کردن): فرد در طول آزمون حالت تدافعی دارد.
• مقیاس HS یا هیپوکندری: به خصوصیت بیماری گونه خود فرد اشاره دارد. کسانی‌ که نمره بالایی در این قسمت می‌گیرند توجه زیادی به مشکلات جسمی خود دارند و اغلب احساس بیماری و ناراحتی می‌کنند، اما در واقع مشکل خاصی ندارند.
• مقیاس D یا افسردگی: نمره فرد در این مقیاس میزان افسردگی را نشان می‌دهد
• مقیاس Hy یا هیستری: مقدار تمایل فرد به انجام واکنش‌های نمایشی را نشان می‌دهد
• مقیاس Pd یا انحراف روانی اجتماعی: میزان واکنش‌های ضد اجتماعی را نشان می‌دهد.
• مقیاس Pt یا ضعف روانی: نشان دهنده خستگی و ضعف روانی (اضطراب و وسواس) است.
• مقیاس Pa یا پارانویا
• مقیاس SC یا اسکیزوفرنی: به وجود اختلالات اسکیزوفرنیک یا شبه آن اشاره می‌کند.
• مقیاس Ma یا شیدایی خفیف: این نتیجه برعکس نتیجه افسردگی است. این افراد شادتر و پرانرژی‌تر از معمول هستند

نمره گذاری و تفسیر مقیاس های روایی نسخه ۷۱ سوالی