فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، کسی است که قوانین جامعه را قبول نمی کند و خلاف قانون عمل می کند. مثلا دزدی می کند یا آدم می کشد و به زنان تجاوز می کند اما اصلا احساس عذاب وجدان و پشیمانی نمی کند.
چنین فردی به راحتی دروغ می گوید، حقوق دیگران را نادیده می گیرد، فریبکار است و به راحتی سر دیگران را کلاه می گذارد، رفتار تکانشی دارد یعنی بدون فکر و طبق احساس آنی عمل می کند و عاقبت رفتارش را درنظر نمی گیرد، تحریک پذیر است و به راحتی عصبانی و پرخاشگر می شود.
وی احساس مسوولیت نمی کند، با همسر و فرزندش بدرفتاری می کند، احتمال زیاد از مدرسه یا خانه فرار کرده است، اهل دعوا و مصرف مواد است، کارهای غیرقانونی می کند و بی توجه به سلامت خود و دیگران است.
هیچ گاه نمی تواند فقط با یک نفر (جنس مخالف) بماند و وفادار نیست. معمولا موقع رانندگی مست است یا سرعت غیرمجاز دارد. نسبت به رنج دیگران بی رحم و سنگدل است و در کل هیجانها و عواطف کم عمق و سطحی دارد.
این اختلال بیشتر در مناطق فقیرنشین و کم در آمد و بیشتر در مردان دیده می شود تا زنان. معمولا این افراد در خانواده هایی بزرگ شده اند که روش های انضباطی خشن و بی ثبات داشته اند، از خانواده های طلاق یا پرجمعیت بوده اند، مادر کم سن داشته اند و موارد دیگر.
این اختلال از پانزده سالگی شروع میشود.